Ongeveer een half jaar geleden is een dierbare van mij overleden. Ik dacht we hebben een kort maar goed afscheid gehad/ kunnen nemen dus het is oke met mij. Naarmate de maanden verstreken werd ik alsmaar bozer. Best een kort lontje en echt op alles en iedereen snel boos. Had zoiets van dit klopt niet. Zal wel aan de overgang liggen. Een stemmetje zei mij nee het is niet de overgang. Heb aan Eddy gevraagd of hij een bsp wilde doen bij mij met de hoop dat de boosheid minder zou gaan worden. Tijdens de bsp kwamen vrij snel de beelden van mijn dierbare. Zo duidelijk en zo echt. De tranen kwamen en ik voelde heel langzaam een stuk boosheid weggaan. Achter boosheid kan dus verdriet zitten. Blijkbaar werkt het bij mij dat ik door bsp los kan laten en toe mag geven aan mijn verdriet. Hoe boos en best heftig ik naar Eddy was dat is niet oke, maar Eddy oordeelt daar niet over omdat hij precies weet waarom dit is. Gelukkig heb ik naar mijn gevoel geluisterd en niet gedacht komt door de overgang. Veel klachten die vrouwen kunnen hebben worden vaak op de overgang gegooid. Luister naar je innerlijke stem is mijn advies. Dankjewel Eddy voor je begrip en geduld.